بررسی روایت فیلم «جدایی نادر از سیمین» بر اساس نظریه روایت شناسی ژرار ژنت

فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی یکی از مشهور ترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران است که برنده جایزه سینمایی اسکار نیز بوده و بارها از طرف منتقدین مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از موضوعات مطرح در خصوص این فیلم روایت به کار رفته در فیلم است. از نظر بعضی از منتقدین «اصغرفرهادی» در جاهایی اقدام به پنهانکاری نموده و از دادن اطلاعات کافی به مخاطب سر باز زده و برای افزدون جذابیت به فیلم، از نا آگاهی ساختگی که به مخاطب تحمیل شده، استفاده نموده است. این مقاله سعی دارد این موضوع را بررسی نماید که آیا موارد حذف شده درروایت فیلم جزو حوادث مهم داستان بوده، یا موارد کم اهمیتی هستند که فیلمساز به دلیل محدودیت زمانی که رسانه سینما برایش ایجاد کرده، مجبور به حذف آنها شده است؟ ثانیا آیا در حذف این سکانس ها، قواعد ژانری که اصول شناخته شده ای هستند رعایت شده است یانه؟ روش به کار رفته در این مقاله تحلیل روایت است که مبتنی بر تئوری های روایت شناسی «ژرار ژنت» بوده و در این راستا روایت فیلم «جدایی نادر از سیمین» با رویکردی ساختارگرایانه مورد بررسی قرار گرفته است. ژرار ژنت مطالعات خود در خصوص روایت را با تکیه بر متون ادبی انجام داده است. تقسیم بندی های روایتی که ژنت تحت عنوان«طرح»، «داستان» ، «متن روایی» و «روایتگری» بر اساس متون ادبی و مشخصا با تمرکز بر روی رمان «در جستجوی زمان از دست رفته» «مارسل پروست» انجام داده است، با روایت فیلم داستانی کاملا قابل انطباق است بنابر این در مورد فیلم «جدایی نادر از سیمین» نیز به کار گرفته شده است.