بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با فریبکاری تحصیلی در دانش آموزان دروه دوم متوسطه

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با فریبکاری تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه می پردازد. روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دوازدهم شهر سقز که در سال تحصیلی 99.1400 ( 4800نفر) مشغول به تحصیل بوده اند. تعداد 240 نفر از آنها بعنوان نمونه آماری انتخاب شد. که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از 8 مدرسه و 3 رشته تحصیلی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی تحصیلی مورگان جینکز(1999) و پرسشنامه فریب کاری تحصیلی فارنسه و همکاران (2011) بود. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق با استقاده از آمار استنباطی و مدلسازی معادلات ساختاری (sem) و به کمک نرم افزارهای آماری spss23 و smart pls2 صورت گرفت. نتایج حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با فریبکاری تحصیلی (0.000 =sig؛ 0.366 =r) تاثیر مستقیم و معناداری دارد پس خودکارآمدی تحصیلی سبب کاهش و عدم فریبکاری تحصیلی در میان دانش آموزان می شود. و دانش آموزانی که از خودکارآمدی تحصیلی بالایی برخوردارند و خود را به موفقیت نزدیک می بینند کمتر سراغ فریب کاری رفته و کمتر فریبکاری تحصیلی از خود نشان می دهند.