تاثیر یادگیری خودگردان و گرایش به تفکر انتقادی در بهبود فرآیند یاددهی یادگیری آموزگاران

هدف از تحقیق حاضر تاثیر یادگیری خودگردان و گرایش به تفکر انتقادی در بهبود فرآیند یاددهی یادگیری آموزگاران دوره ابتدایی شهرستان کاشان بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، تحقیق کاربردی است و از نظر شیوه گردآوری، میدانی و شیوه اجرا نیز، این تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه آموزگاران دوره ابتدایی شهرستان کاشان می‌باشد، تعداد کل آن‌ها 1150 نفر می‌باشد که از طریق فرمول کوکران 288 نفر (95 مرد و 193 زن) به عنوان نمونه با روش نمونه‌گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در تحقیق از سه پرسشنامه یادگیری خوگردان جوکار (1395)، پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی ریتکس (2003) و پرسشنامه فرآیند یاددهی یادگیری سرمد و همکاران (1390)، استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ جهت پایایی ابزار برای یادگیری خوگردان(863/0)، گرایش به تفکر انتقادی (839/0) و فرآیند یاددهی یادگیری (888/0)می‌باشد. نتایج یافته‌های تحقیق با استفاده از روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی ال اس نشان داد که، یادگیری خودگردان و گرایش به تفکر انتقادی در بهبود فرآیند یاددهی یادگیری آموزگاران دوره ابتدایی شهرستان کاشان سال تحصیلی 99 98 تاثیر دارد و پایداری آن در طول زمان نیز ماندگار بوده است. بنابراین تفکر انتقادی و یادگیری خودگردان، باعث افزایش فرآیند یاددهی یادگیری آموزگاران شده است.