نگرشی بر مزایا و معایب راهبردهای آموزشی در مدارس ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مزایا و معایب برخی از راهبردهای آموزشی (روش‌های تدریس مبتنی بر انتقال مستقیم، روش‌های تدریس مبتنی بر تعامل و روش‌های تدریس مسئله‌محور) در مدارس ابتدایی بر اساس چهار جنبۀ اساسی و مهمِ چالش ‌برانگیز بودن، تلفیقی بودن، معنادار بودن و فعال بودن فراگیر و یاددهنده انجام شد. روش پژوهش حاضر، کیفی، توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای و متن‌کاوی می‌باشد. در این پژوهش ادبیات و سوابق موضوع تحقیق با مراجعه به مقاله‌های علمی پژوهشی و سایر مقاله‌ها و کتاب‌ها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در این پژوهش الگوهایی مانند روش یادسپاری، روش سخنرانی، نمایش علمی، روش تلفیقی، پرسش و پاسخ، ایفای نقش، بحث گروهی، مشارکتی، بدیعه‌پردازی، گردش علمی، روش آزمایشگاهی، روش اکتشافی و کاوشگری مورد بررسی قرار گرفت که به ترتیب شامل روش‌های تدریس مبتنی بر انتقال مستقیم، تدریس مبتنی بر تعامل، تدریس مسئله‌محور هستند. همچنین در پژوهش حاضر، مزایا و محدودیت‌های هر روش تدریس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. با توجّه به بررسی‌های صورت گرفته، دریافتیم راهبرد تدریس مشخصی وجود ندارد که تمامی ویژگی‌های مورد نظر را در بر بگیرد؛ بنابراین برای انتخاب روش تدریس مناسب باید به توانایی، ویژگی‌ها و علایق دانش‌آموزان توجّه کنیم، تا بتوان از یک یا چند روش و راهبرد تدریس شخصی‌سازی‌شده (متناسب با دانش‌آموزان) استفاده کرد. همچنین در پایان این پژوهش، عمده‌ترین نتایج پژوهش در جدول‌های شمارۀ 1، 2 و 3 گردآوری شده است.