پیش بینی اضطراب دانش آموزان بر اساس میزان هیجانی طلبی

هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی پیش بینی اضطراب دانش آموزان بر اساس میزان هیجانی طلبی می باشد. روش پژوهش توصیفی – همبستگی و از نوع کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان متوسطه اول ناحیه 1 شهر ارومیه می باشد که 384 مفر براساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل دو پرسش پرسشنامه اضطراب بک (bai) و مقیاس هیجان خواهی زاکرمن می باشد. روایی پرسشنامه ها به تایید متخصصان رسید و ضریب آلفی کرونباخ جهت بررسی پایایی آنها نیز به ترتیب 91/0 و 87/0 بدست آمد. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر رابطه مثبت و معنادار هیجان طلبی و اضطراب دانش آموزان است . بدین معنی که با افزایش هیجان خواهی دانش آموزان ، اضطراب آنان نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج بیانگر این است که ابعاد هیجان طلبی قابلیت پیش بینی اضطراب دانش آموزان را دارند. در واقع با افزایش یک انحراف استاندارد در ابعاد تجربه جویی، بازداری زدایی و هیجان زدگی، میزان اضطراب آنان تغییر پیدا می کند . سایر مولفه های هیجان خواهی به دلیل نداشتن سهم معناداری در پیش‌بینی اضطراب از معادله خارج شدند