پیش‌بینی دلزدگی تحصیلی دانش‌آموزان براساس مولفه‌های امید تحصیلی

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی دلزدگی تحصیلی دانش‌آموزان براساس مولفه‌های امید تحصیلی (امید به کسب فرصت‌ها، امید به کسب مهارت‌های زندگی، امید به سودمندی مدرسه، و امید به کسب شایستگی) بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره‌ی متوسطه‌ی دوّم مشگین‌شهر در سال‌تحصیلی 99 1398 تشکیل دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 360 دانش‌آموز (180 دانش‌آموز دختر و 180 دانش‌آموز پسر) به‌عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس دلزدگی تحصیلی پکران، گوئتز، تیتز و پری (2002) و مقیاس امید به تحصیل خرمایی و کمری (1395) استفاده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد بین مولفه‌های امید تحصیلی (امید به کسب فرصت‌ها، امید به کسب مهارت‌های زندگی، امید به سودمندی مدرسه، و امید به کسب شایستگی) با دلزدگی تحصیلی دانش‌آموزان رابطه‌ی منفی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که مولفه های امید تحصیلی (امید به کسب مهارت‌های زندگی و امید به کسب شایستگی‌ها)، می‌توانند دلزدگی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می‌کنند (0.01>p). بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که مولفه های امید تحصیلی (امید به کسب مهارت‌های زندگی و امید به کسب شایستگی‌ها) از متغیرهای مرتبط با دلزدگی تحصیلی دانش‌آموزان هستند که نیازمند توجه و برنامه‌ریزی می‌باشند.