تاثیر سبک رهبری سوءاستفاده گر بر رفتار انحرافی کارکنان در آموزش و پرورش شهر خرم آباد

نیروی انسانی بزرگترین و مهم ترین سرمایه هر سازمان و از ارزشمندترین آنها به شمار می رود و دیگر عوامل مانند فنّاوری، سرمایه، مدیریت و... به نیروی انسانی وابسته است. یکی از عواملی که می تواند نقش زیان باری بر نیروهای انسانی بالنده داشته باشد، رفتارهای انحرافی کاری است. رفتارهای انحرافی کاری، هنجارهای سازمانی را دستخوش نوسانات می کند و باعث تهدید سلامت سازمان و کارکنانش می شود؛ این رفتارها زیان آور است و سلامت سامانۀ اجتماعی را تهدید می کند(همتی نوع دوست گیلانی و غلامی،1395). بنت و رابینسون (2003)، رفتار انحرافی را به عنوان گرایش به نقض آداب و رسوم، خط مشی ها و یا مقررات داخلی توسط یک فرد یا گروه که ممکن است رفاه سازمان یا کارکنانش را به خطر بیندازد تعریف می کنند که شامل سه بعد انحراف در تولید یا محصول، پرخاشگری شخصی و انحراف سیاسی می باشد؛ انحراف در تولید یا محصول تولید شامل قانون شکنی، غیبت و تاخیر، اتلاف وقت؛ پرخاشگری شخصی شامل خشونت های روانی و زبانی، خشونت های فیزیکی، آزار جنسی، عملیات کاری غیر ایمن و انحراف سیاسی شامل سوءاستفاده از قدرت، مدیریت احساسی، تبعیض می باشد.