نقش اشتیاق به مدرسه، خودپنداشت تحصیلی و چشم انداز زمان در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان دختر در زمان آموزش مجازی

هدف از این پژوهش بررسی نقش اشتیاق به مدرسه، خودپنداشت تحصیلی و چشم انداز زمان در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی دانش‏آموزان دختر در زمان آموزش مجازی بود. روش پژوهش کّمی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‏آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1400 1399بودند. حجم نمونه 150 نفر از این‏ افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و همکاران(2007) و به شیوه نمونه‏گیری در دسترس(داوطلبانه آنلاین) انتخاب‌ و به پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی(apq) سواری(1390)، مقیاس اشتیاق به مدرسه(sess) وانگ و همکاران(2011)، سیاهه خودپنداشت تحصیلی(ssci) چن و تامپسون(2004) و سیاهه چشم انداز زمان(s ztpi) زیمباردو و بوید(1999) پاسخ دادند. داده‏های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین اشتیاق به مدرسه، خودپنداشت تحصیلی و چشم انداز زمان با اهمالکاری تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد(01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 2/70 درصد اهمالکاری تحصیلی به وسیله اشتیاق به مدرسه، خودپنداشت تحصیلی و چشم انداز زمان تبیین می‏شود. یافته‏های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق به مدرسه، خودپنداشت تحصیلی و چشم انداز زمان نقش مهمی در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی دارند.