بررسی عوامل موثر بر استخدام و جذب نیروی انسانی در ایران با استفاده از روش فراترکیب

در دو دهه ی اخیر، سازمان‌ها به علت جذب گسترده نیروی انسانی و بدون رعایت و در نظر گرفتن مولفه های شیوه مطلوب جذب و تامین نیروی انسانی با چالش های بزرگی در اداره ی امور خود مواجه شده اند. ازاین رو سازمان‌ ها همواره بدنبال بکارگیری رویکردهایی برای جذب و استخدام کارکنان خود هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر استخدام و جذب نیروی انسانی در ایران است. در راستای این هدف، این پژوهش با استفاده از روش کیفی فراترکیب انجام شده است. ابزار گردآوری داده‌ها و اطلاعات در پژوهش حاضر، اسناد و مدارک گذشته در این زمینه است که به تعداد 25مقاله در حوزۀ جذب و استخدام ارزیابی و در نهایت 16 مقاله، برای کد گذاری انتخاب شد. عوامل مرتبط و موثر بر جذب نیروی انسانی در سه مقوله عمده بازشناسایی شدند که عبارتند از: (1 مقوله فردی،2 مقوله محیطی و3 مقوله سازمانی). مقوله فردی با زیر مقوله های مانند (انطباق پذیری شخصی، علاقه به سازمان، هماهنگی مشوق ها با ارزشهای فرد، تناسب شخصیت با شغل، مدت اشتغال و...) کشف شد. مقوله محیطی با تمرکز مقوله های فرعی (محل خدمت، تطابق فرصت شغلی با شرایط محیطی، جابه جایی و انتقال و...) حول آن استخراج گردید. مقوله سازمانی جذب نیروی انسانی با معرف های(تنوع وظایف ، قوانین و مقررات حمایتی، آموزش و توسعه سیاست ها و قوانین سازمان ، مشارکت در اهداف سازمان ، ارتقای سازمانی و...) مورد شناسایی واقع شد.