طراحی دانشکده معماری در شهر تبریز با رویکرد نقش محیط بر ارتقا کیفیت

آموزش معماران و طراحان خلاق و نوآور مورد توجه بسیاری از اساتید و منتقدان هنر و معماری است. با توجه به اینکه تعداد فارغ التحصیلان این رشته به دلیل محبوبیت آن در بین جوانان در حال افزایش است ، توجه به کیفیت آموزشی این رشته از اهمیت بیشتری برخوردار است. از آنجا که دانشجویان معماری زمان قابل توجهی را در محیط آموزشی خود می گذرانند ، نمی توان تاثیر محیط آموزشی آنها را بر کیفیت آموزش نادیده گرفت و انگیزه و استعدادهای خلاق آنها را تحریک کرد. استان آذربایجان شرقی و شهر تبریز از جمله مناطقی هستند که بیشترین تعداد دانشجو و دانشجو را در این زمینه دارند. در سالهای اخیر تعداد زیادی از فارغ التحصیلان این رشته از دانشگاههای سطح استان گواهی نامه گرفته اند. بنابراین ، تحقیق حاضر تلاشی است برای ارائه اصول در ایجاد فضای حمایتی برای خلاقیت دانشجویان. با به دست آوردن الگوهایی در ایجاد فضاهای آموزش معماری و همسویی این الگوها با نیازهای دانش آموزان ، علاوه بر ارتقا سطح پاسخگویی فضاهای آموزشی، دانش آموزان از نظر تمرکز ذهنی و ادراک حسی در بستر مناسب تری قرار می گیرند. به این ترتیب آنها علاوه بر افزایش سطح انگیزه و یادگیری موثرتر روند تفکر را تسهیل و نوآوری می کنند.