جایگاه آموزش تفکر سیستمی فردی در مدارس آینده

هدف مقاله بررسی ضرورت طراحی و تدوین برنامه‌های درسی برای آموزش تفکر سیستمی فردی به دانش‌آموزان در مدارس آینده است؛ که با تبیین مفهوم تفکر سیستمی فردی و ابعاد آن، به ارائه نمونه‌های عملی در زمینه آموزش مهارت‌های تفکر سیستمی به یادگیرندگان می‌پردازد. روش مطالعه از نوع مطالعات اسنادی که با مرور نظام‌مند به استخراج متون و مفاهیم از منابع علمی پژوهشی پرداخته شده است. در این راستا به ابعاد تفکر سیستمی فردی برای آموزش و ضرورت کسب توانمندی درک روابط بین پدیده‌ها و پیچیدگی‌ها، پویایی و آینده‌نگری و توانایی مدل‌سازی و تصمیم‌سازی‌های شایسته یادگیرندگان اشاره می‌شود؛ که آموزش این توانمندی‌ها، مدارس آینده را پویا و ساختار آن را قدرتمند می‌سازد. بر حسب نتایج مطالعه لازم است رویکردهای فکری جدید در برنامه درسی مورد توجه قرار گیرد و همچنین با لحاظ به پیچیدگی نظام‌های کنونی و شکل‌گیری تعامل‌های گسترده بین انسان‌ها، جوامع و پیچیدگی رفتارهای انسانی ضروری است توانمندی‌های افراد در درک پیچیدگی‌ها و برقراری تعامل مثبت با محیط افزایش یابد. دستیابی به این توانمندی‌ها و مهارت‌ها از مسیر فرایندهای آموزش و پرورش می‌گذرد. در این رهگذر آموزشی ضروری است تفکر سیستمی و ابعاد آن در برنامه‌های آموزش و پرورش در سطوح و پایه‌های متفاوت تحصیلی مورد توجه قرار گیرد.