بررسی رابطه کیفیت زندگی با سرمایه اجتماعی و روانی (مطالعه موردی در بین دانش آموزان پسر دبیرستانی)

این مقاله به تبیین تاثیر سرمایه روانی و اجتماعی برکیفیت زندگی نوجوانان می پردازد. یکی از ضرورت های زندگی در عصر جدید، توجه به کیفیت زندگی است. کیفیت زندگی با ابعاد چهارگانه؛ سلامت روانی، سلامت جسمی، سلامت محیطی و کیفیت روابط اجتماعی تعریف و شناخته می شود. کیفیت زندگی صرفاً امری مربوط به رفاه مادی نبوده و در برگیرنده ابعاد روانی هم است. تحقیق با رویکرد توصیفی علی و با روش پیمایشی و با جامعه آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر بابل با حجم نمونه 350 نفر انجام یافته است. با الهام از تئوری روانشناختی لوتانز و پرسشنامه استاندارد، متغیر سرمایه روانی با چهار بعد؛ امید، تاب آوری، خوش بینی و خودکارآمدی و متغیرسرمایه اجتماعی نیز با الهام از تئوری های پاتنام ، کلمن و بوردیو، با سه بعد؛ روابط اجتماعی، اعتماد و مشارکت اندازه گیری شده است. یافته های تحقیق نشان داد برآورد کیفیت زندگی در مورد حدود 12 درصد پاسخگویان کم ، 26 درصد میانی و متوسط و حدود 62 درصد بالا ارزیابی شده است. یافته های تحقیق در ارزیابی و سنجش فرضیه ها بیانگر این است که سرمایه روانی و هر چهار بعد آن بر کیفیت زندگی تاثیر داشته و این تاثیر مثبت و به لحاظ آماری معنی دار است، البته تاثیر بعد امید بیش از دیگر ابعاد است. یافته ها همین طور بیانگر همبستگی مثبت و رابطه معنی دار بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی و تحلیل مسیر نشان داد از بین کل متغیرهای پیش‌بین کیفیت زندگی، بیشترین سهم و اثرگذاری را سرمایه اجتماعی دارد و این اثر با وجود کنترل همه متغیرهای دیگر می‌باشد. یعنی به ازای یک واحد (انحراف استاندارد) تغییر در متغیر سرمایه اجتماعی، می توان انتظار داشت میزان کیفیت زندگی در بین دانش آموزان 30 . واحد تغییر(افزایش) خواهد یافت. نیز به ازای یک واحد تغییر در درآمد خانواده دانش آموزان، کیفیت زندگی 14. واحد تغییر و به ازای یک واحد تغییر در سرمایه روانی، می توان انتظار داشت 11. واحد در میزان کیفیت زندگی دانش آموزان تغییر اتفاق خواهد افتاد.