بررسی مروری نقش هوشمند سازی مدارس در پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان

هوشمندسازی مدارس کشور، تحول تدریجی معماری مدرسه وحرکت به سمت تعالی ویادگیری سازمانی (ایجاد یک سازمان یادگیرنده) می باشدکه با پرورش نیروی انسانی متفکر، خلاق، پژوهنده و منتقد درتشکیل جامعه ی دانایی محور در نظام ملی نوآوری آموزشی به منظور تحول در شیوه های یاددهی یادگیری مشارکت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی مروری نقش هوشمند سازی مدارس بر پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان بوده و روش پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. یافته‌ها نشان داد آموزش به کمک فناوری‌های نوین در مدارس هوشمند سبب می‌شود که فراگیران در یادگیری از خود تنظیمی بالایی برخوردار شوند، از سوی دیگر، به علت بهره‌گیری از قابلیت‌های گوناگون صدا، تصویر، گرافیک و پویانمایی، نرم افزارهای چندرسانه‌ای همزمان چند حس را به کار گرفته، این امکان را برای دانش‌آموزان ایجاد می‌کند که بتوانند مطالب را جذاب‌تر، متنوع‌تر و کامل‌تر دریافت کند و سبب بالا بردن انگیزه در یادگیرنده برای یادگیری بیشتر و درنتیجه پیشرفت تحصیلی می‌شود. خلاقیت تولید ایده هایی که از ایده های عادی، رایج و متفاوت است. هوشمند سازی مدارس و محیط تعاملی از یک طرف، مدیریت معلم در حوزه فناوری آموزشی از یک طرف و توانایی اجرا و گرفتن بازخورد توسط دانش آموز در رابطه با ایده های خود موجب خلاقیت می شود. در واقع دانش آموز در یک محیط مجازی و مبتنی بر فناوری، ایده های عادی را با روش ها، فرآیندها و ساختارهای جدید امتحان می کند، در صورتی که نتیجه گرفت کار را روی کاغذ می آورد و در دنیای واقعی و ملموس نیز پیگیری می کند و در غیر اینصورت تنها ابتکار داشته و امتحان و کرده و ضرر و زیانی ندیده است. بنابراین اعتماد به نفس دانش آموز تقویت می شود و می داند که اگر خلاقیتی را از خود نشان دهد می تواند آن را به پایان برساند و بازخورد مناسب را دریافت کند.