نقش فناوری زیستی در آینده های ممکن

با توجه به چالشهای جدی پیش روی بشر که ناشی از نیروهای موثر بر جهان آینده (جمعیت، نیازهای انسانی، جهانی شدن و تغییر اقلیم) است، برنامهریزی در تمامی عرصهها برای آینده بر عهده همه مسئولان است. شاید مهمترین دستاورد بشر برای رویارویی با تصویر اجتنابناپذیر آینده، دانش روزافزون و فناوری او است که از طبیعت الهام میگیرد و پنجمین نیروی موثر برجهان آینده محسوب میشود. اما پرسش اینجاست که این پتانسیل تا کجا امنیت را به همراه دارد و از کجا آن را به خطر میاندازد؟ رویکرد مناسب و عقلانی کدام است، محافظهکارانه یا پذیرشی؟ بهکارگیری صحیح و کارآمد زیست فناوری، برای بررسی آیندههای ممکن ضروری است، زیرا، به طور یقین در آینده نزدیک، تحول شگرفی در عرصههای مهم مربوط به زندگی بشر از حوزه کشاورزی تا درمانی در سطح ملی و بینا المللی ایجاد خواهد کرد و بنابراین اخلاق و ایمنیِ زیستی در آن زمان الزامی است. در جهان مسطح آینده که انسان و ماشین ادغام شده و مرز، جدایی ندارد قانونهای جهانیِ یکپارچهای بر جامعه انسانی در حوزه فناوری حاکم خواهد بود. در اینصورت آیا هنوز هم باید شاهد بحث و مجادله بیارزش بر سر تراریخت سازی بود؟ آیا هنوز هم باید دچار علم در لحظه بود و با نوآوری مبارزه کرد؟ درآینده، نوادگان انسان برنامهریزی کنونی را برای آب، خاک و زیست چگونه تفسیر خواهند کرد؟ این مقاله به بررسی جایگاه اخلاق و ایمنی زیستی در آیندههای ممکن میپردازد.