نقش میانجی قلدری در رابطه بین سازگاری اجتماعی با استرس ادراک شده دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر زنجان

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی قلدری در رابطه بین سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی با استرس ادراک شده دانش آموزان دختر و پسر مدارس مقطع متوسطه اول ناحیه 1 شهر زنجان در سال 97 1396 طراحی و اجرا شد.روش مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه اول ناحیه 1 به تعداد 7700 نفر بودند که از این میان 333 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با استفاده از جدول مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد قلدری ایلی نویز (2001)، سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی سینها و سینگ (1993) و استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش خطی انجام شد. برای بررسی نقش میانجی قلدری از روش چهارگامی بارون و کنی استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر بین قلدری با سازگاری اجتماعی و استرس ادراک شده دانش آموزان رابطه وجود داشت (0.05>p). همچنین ارتباط بین سازگاری اجتماعی با استرس ادراک شده دانش آموزان معکوس و معنادار بود (0.05>p). نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که قلدری توان تبیین سازگاری اجتماعی و استرس ادراک شده دانش آموزان را دارد (0.05>p). سازگاری اجتماعی نیز توان تبیین استرس ادراک شده را داشت (0.05>p). در نهایت قلدری در رابطه بین سازگاری و استرس ادراک شده دانش آموزان نقش میانجی داشت. در نتیجه دانش آموزان با سازگاری اجتماعی پایین، استرس بالایی را در مدرسه درک می کردند. همچنین دانش آموزان با سازگاری کم و قلدری بالا نمرات استرس بالاتری نیز داشتند. در نهایت با کاهش قلدری در دانش آموزان می توان تاثیر سازگاری اجتماعی در افزایش استرس آنان را کم کرد.