راهکارهای ارتقاء کیفیت تدریس در آموزش مجازی

فاوا(فناوری اطلاعات و ارتباط) زندگی آدمی را از جنبه های مختلف در معرض تغییر قرار داده، بخصوص تغییر در روش های کلاسیک(سنتی) آموزش می باشد به طوری که دیگر نیازی به حضور در کلاس درس ضرورت ندارد. گر چه تا به حال آموزش فقط از وجود معلمان و مربیان بهره می برد و اصلی ترین منبع اطلاعاتی در آموزش کتاب محسوب می شد اما اکنون بهره مندی از ابزارها، شیوه ها و محیط های مدرن آموزشی، روش های نوینی را ایجاد کرده است از جمله این روش ها آموزش مجازی است که معمولا در این نوع از آموزش به نقش معلم و مربی به عنوان نقش بنیادین کمتر مورد توجه قرار می گیرد و عقیده بر آن است که مربی در این نظام به حد آموزش کلاسیک اهمیت ندارد با این وجود کیفیت و کمیت یادگیری یادگیرندگان و بهره مندی و کارآمدی و موثر از وسایل و تجهیزات مختلف، بستگی به میزان فعل و انفعالات مربی و مهارت و نگرش های او است.روش: مقاله حاضر از نوع مروری می باشد که در سال1400 انجام شده و در تدوین آن از جستجوهای اینترنتی با استفاده از موتورهای جستحوگر و با کلیدواژه های آموزش مجازی، کیفیت آموزش مجازی، کیفیت تدریس مجازی، فناوری و تکنولوژی آموزشی در پایگاه داده های معتبر از جمله noormags, magiran, google scholar, sid, sevilika و مطالعات کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده استفاده شده است. در طی این فرایند 30 مقاله ی انگلیسی و فارسی مرتبط یافته شد که 15منبع استفاده گردید.یافته ها: یافته ها ی پژوهش نشان می دهد که آموزش مجازی با کیفیت مستلزم تعامل بین فراگیران با یکدیگر، یاددهنده با یادگیرنده، و یادگیرندگان با محتوا می باشد. در این محیط فراگیران به طور فعال درگیر یادگیری شده و با استفاده از بازخود دریافتی نقاط ضعف خویش را برطرف می سازند. نتیجه: بررسی تحقیقات موجود در رابطه با«راهکارهای ارتقاء کیفیت تدریس در آموزش مجازی » نشان داد که برای ارتقاء کیفیت تدریس و آموزش مجازی، لازم است شرایطی چون ایجاد زیر ساخت های مناسب در زمینه ی فناوری، تدوین استاندارد های آموزشی لازم برای ارزیابی یاددهندگان و فراگیران، فرهنگ سازی مناسب وتغییر نگرش سنتی در امر آموزش، سرمایه گذاری و مشارکت دولت و بخش خصوصی در این زمینه فراهم شود.