مناطق تحت مدیریت استان بوشهر، قابلیتها و مخاطرات

استان بوشهر که در جنوب استان فارس و با نواحی زیستی و گذر حیات وحش مشترک زیادی با این استان می باشد، دارای 8 منطقه تحت مدیریت محیط زیست می باشد که با مساحتی بالغ بر 174 هزار هکتار 5/7 درصد از مساحت استان را در بر گرفته و دارای قابلیتهای ارزشمند زیستی ،اکولوژیک و زیبایی شناختی می باشد. این استان ساحلی تنوع زیستی غنی و کم نظیری از گونه های گیاهی و حیات وحش در خود دارد وگونه های مختلفی از ماهیان، خزندگان، پرندگان و پستانداران در اکوسیستم های متنوع آن زیست می کنند. مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ازجمله مناطق حله، مند، نای بند و خارک و خارکو، کوه بیرمی (خاییز) و کوه نمک جاشک از مهمترین جلوه های زیست محیطی و تنوع زیستی دراین استان هستند وجود جمعیت های آهوان در منطقه مند و جزیره خارک، کل و بز و قوچ و میش و گربه سانان در برخی از مناطق کوهستانی استان، جنگل حرا در پارکهای ملی نای بند و دیر- نخیلو، صخره ها و توده های مرجانی در نای بند و خارکو ، لاک پشت نوک عقابی در جزایر دیر - نخیلو و خارکو ، غارها و آبشارهای نمکی کوه نمک ، وجود انواع کلونی پرندگان جوجه آور تابستانه یا مهاجر زمستان گذران در جزایر خان ، ام الگرم و نخیلو و منطقه تالابی حله و حضور دیگر گونه های متنوع جانوری و گیاهی در این مناطق گوشه ای از توانمندیهای زیست محیطی جهت توسعه تنوع زیستی و گردشگری ضابطه مند در آنهاست. از طرفی این مناطق غنی زیستی با مخاطرات عدیده ای در بخشهای دریا و خشکی مواجه است. از مهمترین این معضلات در مناطق مذکورجاده کشی و دخل و تصرفات دستگاههای اجرایی یا نظامی در این مناطق، تغییر کاربری اراضی، ایجاد خطر آتش سوزی،افزایش ریسک بروز بیماری های حیات وحش، خسارت به زیستگاه ماهیان وحیات وحش و کاهش حضور آنها ، حضور بی رویه دامها در مناطق زیست حیات وحش، کاهش آب های سطحی و افت سطح آب زیر زمینی و کاهش کیفیت آنها، افزایش محسوس درجه حرارت ، هجوم حشرات، افزایش فرسایش بادی و آبی،کاهش کیفیت خاک کشاورزی، افزایش بیابان زایی و معضل بروز خشکسالی می باشد. همچنین در قسمتهای دریایی وجود تاسیسات نفت و گازمستقر در خشکی ( اسکله ها و پایانه ها در کلیه بنادر، سازه ها، سکوها و تاسیسات ساحلی بندری) ، فعالیتهای کشاورزی و آبزی پروری، استحصال اراضی ساحلی ، اکتشاف و انفجار و فاضلاب های شهری از عوامل عمده بروز آلایندگی و کاهش تنوع زیستی و در پی آن عدم تعادل در توسعه پایدار مناطق هستند. انجام مطالعات دقیق توان اکولوژیک مناطق مختلف استان و تحت حمایت قرار گرفتن کلیه گونه های در معرض تهدید و آموزش و تبلیغ همگانی جهت شناخت مواهب زیست محیطی به عموم طبیعت دوستان از ضروریات حفاظت و حراست از این قابلیتهای ارزشمند زیستی می باشد.