ارزیابی مطلوبیت زیستگاه گور ایرانی (Equus Hemionus Onager) در استان فارس با هدف مکان یابی زیستگاه های بالقوه جهت معرفی گونه

گور ایرانی (equus hemionus onager) تنها گونه از راسته فردسمان در کشور است، که در سال های اخیر برنامه های حفاطت از این گونه در مراکز تحت اسارت با هدف معرفی مجدد این گونه به زیستگاه های طبیعی کلید خورده است. استان فارس در برگیرنده یکی از مهمترین جمعیت های باقیمانده این گونه در کشور است. مکان یابی زیستگاه های مناسب جهت معرفی این گونه به زیستگاه های جدید می تواند نقش بسزایی در افزایش جمعیت آن و همچنین حفظ تنوع ژنتیکی جمعیت های باقیمانده داشته باشد. در این مطالعه با استفاده از الگوریتم های مدلسازی پراکنش، محدوده پراکنش بالقوه گور ایرانی در سطح استان فارس ارزیابی شد. بدین منظور با استفاده از نقاط حضور گونه و همچنین متغیرهای تاثیرگذار بر پراکنش گور ایرانی، مهمترین زیستگاه های بالقوه این حیوان در سطح استان پیش بینی شد. نتایج نشان داد که نزدیک به 44/1 درصد از کل محدوده مورد مطالعه در طبقه زیستگاه-های با مطلوبیت بالا قرار می گیرند. بیشترین زیستگاه های مطلوب گونه در شرق محدوده مورد مطالعه و عمدتا در منطقه حفاظت شده بهرام گور و پارک ملی قطروئیه و همچنین در بخش هایی از شمال و جنوب شرق استان پیش بینی شد. همچنین 90/26 درصد از زیستگاه های مطلوب پیش بینی شده در محدوده مناطق تحت حفاظت قرار گرفت. نتایج این مطالعه می تواند نقش بسزایی در موفقیت برنامه های حفاظتی از این گونه در آینده با هدف معرفی گونه به زیستگاه های طبیعی داشته باشد.