مدل‌سازی اثرات تغییر اقلیم بر پراکنش تنوع زیستی ماهیان ایران (مطالعه موردی: چهارگونه (Bianco and Banarescu, 1982) Schizocypris Altidorsalis، (Berg, 1913) Garra Persica، (Kessler, 1870) Acanthobrama Persidis، (Linnaeus, 1758) Cyprinus Carpio)

ایران یکی از نقاط داغ تنوع زیستی در جهان است که تغییر اقلیم به عنوان یک تهدید بزرگ عملکرد اکوسیستم‌های آب شیرین و تنوع زیستی آن را مختل می‌کند؛ هدف از این مطالعه بررسی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش گونه‌های ماهیان در آینده است. در این راستا، با استفاده از الگوریتم مکسنت (maxent)، پراکنش چهار گونه به عنوان نماینده تحت سناریوهای اقلیمی rcp4.5 و rcp8.5 در سال های 2050 و 2080 در سطح ایران پیش‌بینی شده است. مدل سازی با استفاده از هفت متغیر محیطی (حداکثر عرض رودخانه، ارتفاع، شیب، حوضه‌های پراکنش کنونی گونه، میانگین بارش، میانگین دمای سالانه و اختلاف دما بین سردترین و گرم‌ترین ماه‌های سال) انجام و برای بررسی عملکرد مدل سازی از شاخص auc (area under the curve) استفاده شد. نتایج نشان داد که مقادیر auc برای هر چهار گونه در سطح مطلوب بوده و گونه ها تحت سناریوهای اقلیمی در سال های 2050 و 2080، پاسخ‌های متفاوتی از خود نشان داده اند. با توجه به روند گرم شدن اقلیم، چنین مطالعاتی باب جدیدی در راستای تولید اطلاعات ارزشمند و کاربردی برای مدیران خواهد بود تا با اولویت‌بندی اقدامات حفاظتی و اعمال اقدامات مناسب و لازم جلوی خسارات احتمالی را بگیرند.