توانایی سامانه Eioc در آشکارسازی تغییرات نمایه پوشش گیاهی استان فارس به عنوان نشانگری از تنوع زیستی

سنجش از دور ابزاری کارامد برای پایش مداوم تنوع زیستی در گستره های پهناور هر اکوسیستم به شمار می رود. نمایه تفاضل نرمال شده پوشش گیاهی (ndvi) به عنوان یک نشانگر سنجش از دور اطلاعات ارزشمندی از تغییرات ساختار پوشش گیاهی و تنوع زیستی هر منطقه فراهم می کند. هدف این پژوهش پهنه بندی استان فارس بر پایه تغییرات ماهانه پوشش گیاهی و ارزیابی روند این تغییرات در هر گستره می باشد. داده های 15 روزه نمایه ndvi از سنجنده avhrr زمین با تفکیک مکانی 05/0×05/0 در گستره استان فارس، در بازه زمانی آوریل تا اکتبر 2020-1983 از پایگاه اطلاعاتی زمین پارسیان (eioc.ir) گرداوری شد. با بکارگیری سری زمانی شش ماهه این نمایه و روش تحلیل مولفه های اصلی، پوشش گیاهی استان در این سامانه پهنه بندی شد. آزمون ناپارامتری من کندال برای بررسی روند ndvi در هر منطقه بکاربرده شد. یافته ها روشن ساخت پوشش گیاهی استان به سه منطقه جداگانه خوشه بندی شد که 3/65% واریانس کل را توجیه می نمایند (3/50٪ ، 5/10٪ و 5/4٪ واریانس به ترتیب درپیوند با pc1 ، pc2 و pc3). منطقه 1 در گستره های جنوبی، منطقه 2 در بخش های شمال غربی و منطقه 3 در پهنه های غربی تا مرکزی و شمالی استان جای گرفته اند. میانگین درازمدت پوشش گیاهی برای مناطق 1 تا 3 به ترتیب برابر با 11/0، 17/0 و 14/0 برآورد شد. همچنین روند کاهشی معنی داری از ndvi در سطح اطمینان 95٪ در تمام گستره ها مشاهده شد. قوی ترین کاهش سبزینگی در منطقه 3 و بدنبال ان مناطق 1 و 2 دیده شد.