تالاب شادگان و عوامل تهدید کننده آن

تنوع زیستی از جنبه های مختلف برای انسان مهم است زیرا تنوع و افزایش گونه های گیاهی به معنای افزایش محصولات غذایی برای انسان و تنوع و افزایش گونه های جانوری به معنای پایداری محیط به منظور ایجاد تعادل در طبیعت است. تالاب ها نقش مهمی در اقتصاد و اشتغال جوامع اطراف دارند. تالاب ها حدود 6٪ از کره زمین را پوشش می دهند. اگرچه تالاب ها بسیار بزرگ نیستند ، اما به دلیل ویژگی های منحصر به فرد زیست محیطی ، خاک و آب و هوا ، از نظر اقتصادی ، بیولوژیکی ، زیبایی شناختی ، علمی ، تفریحی دارای ارزش هستند. پنج تالاب مهم استان خوزستان (شادگان ، هورالعظیم ، بامدج ، میانگران و شیمبار) با تخریب های مختلف دست و پنجه نرم می کنند. تالاب شادگان بزرگترین تالاب ایران است. این تالاب در جنوب غربی کشور ایران واقع شده است. 12٪ خزندگان و 30٪ پستانداران در خوزستان ، 50٪ پرندگان و 21٪ آبزیان کشور در تالابهای خوزستان زندگی می کنند. تالاب ها خدمات زیست محیطی ارزشمندی مانند حفاظت از تنوع زیستی ، حفظ کیفیت آب ، پیشگیری از سیل و خشکسالی ، کاهش آلودگی و زیستگاه حیات وحش را ارائه می دهند. تخلیه زباله های شهری ، ورود به فاضلاب صنعت شکر نیشکر ، شکار بی رویه، برخی از عوامل تهدید کننده این اکوسیستم است. بیش از 60٪ از استرس در تالاب های خوزستان به دلیل عوامل انسانی است که شامل: فعالیت های نفتی و صنعتی شامل راه سازی ، کشاورزی و پرورش ماهی ، فاضلاب شهری ، سموم دفع آفات و آتش سوزی در تالاب ها است. معرفی گونه های غیر بومی و مهاجم مانند تیلاپیا به عنوان تهدید دیگری برای تنوع زیستی تالاب شادگان است.