بررسی اهمیت حفاظت از اکوسیستم و تنوع زیستی طبیعت در متون ادبی

در هر ناحیه از طبیعت که موجودات زنده و غیرزنده محیط درحال تعادل و تاثیر متقابل بر روی یکدیگر بوده و به مبادله مواد بین یکدیگر مشغول اند، یک اکوسیستم برقرار است که ممکن است با بی تدبیری بشر، دچار تخریب و اختلال گردد. احساس خطر از بحرانهای مرتبط با محیط زیست و دستکاریهای ژنتیک و امثال آن بخش مهمی از ژانر وحشت در ادبیات و سینمای امروز دنیا را به وجود آورده است. تصورات و نگرانیهایی که در داستانها و فیلم های سینمایی دنیای امروز به وفور به چشم می خورد, در واقع کابوسهایی هستند که بشر امروز هراسناکانه در بیداری خویش می بیند! شاعران و ادیبان کهن و معاصر در متون نظم و نثر خود اهمیت حفاظت از اجزای اکوسیستم را به ظرافت و لطافت بیان نموده اند که باعث غنای فرهنگی و آموزش عمومی محیط زیست شده است. چه بسا که بدون وجود مظاهر زیبای طبیعت و محیط زیست، طبع شعری بروز و ظهور نمی کرد. ادبیات شعر الهام گرفته از طبیعت اطراف است، در واقع ادبیات مدیون طبیعت است پس در مقابل نیز شعر و ادبیات باید دین خود را به طبیعت ادا کند. یکی از بخشهای مهم در ادبیات و فرهنگ، نگاه ویژه به محیط زیست و حفاظت از آن می باشد. ادبیات و به ویژه شعر به عنوان رسانه فرهنگی، تاثیرگذاری ویژه ای در حوزه های رفتاری و انگیزشی مخاطبان و بالا بردن سطح آگاهی و هوشیاری جامعه نسبت به محیط زیست دارد. در ادبیات زیست محیطی، سعی در فرهنگ سازی حفاظت و جلوگیری از تخریب و آلودگی محیط زیست در قالب داستان، رمان، شعر یا مقاله شده است. با توجه به لطافت و ماندگاری آثار ادبی، آموزش محیط زیست در بستر ادبیات نقش بسیار موثری در فرهنگ سازی عمومی برای حفاظت پایدار محیط زیست دارد.