بررسی تاثیر مولفه‌های انعطاف‌پذیری محیط در ارتقا خلاقیت محیط‌های آموزشی کودکان

آموزش و یادگیری مبتنی بر خلاقیت زیربنای ساخت جامعه بانشاط و سالم می‌باشد ، در کشورهای مختلف دنیا ازجمله کشورهای اروپایی با فراهم نمودن شرایط مناسب آموزشی سعی در کشف استعداد و خلاقیت کودکان دارند اما در کشور ما هنوز شیوه‌ای که جوابگوی کامل برای بروز خلاقیت کودکان باشد وجود ندارد . بر اساس مطالعات انجام‌شده ساختار مناسب فضاهای آموزشی می‌تواند فرآیند یادگیری را تقویت نموده و بر تحریک قوه‌ی خلاقیت تاثیرگذار باشد.ازجمله‌ی پژوهش‌های مطرح به پژوهش ماریا مونته سوری می‌توان اشاره نمود که نشان می‌دهد که کودکان در فضاهای آموزشی بیش ازآنچه به نتیجه کار توجه یا علاقه داشته باشند به رضایت از کار و شیوه انجام آن کار علاقه دارند اما آنچه به‌عنوان مسئله اساسی مطرح است این‌که آیا آموزش خلاقیت و انعطاف‌پذیری فضاهای آموزش بر مهارت حل مسئله در کودکان تاثیرگذار هستند ؟ روش پژوهش اعمال‌شده در این پژوهش به‌صورت توصیفی و تحلیلی بوده که در این روش اطلاعات و منابع موردنیاز در حیطه پژوهش از طریق منابع کتابخانه‌ای جمع‌آوری و در ادامه دسته‌بندی‌شده و در ادامه یافته‌های حاصل از آن‌ها بر اساس وجود تفاوت‌ها و خصوصیات آن‌ها با یکدیگر مورد تحلیل قرارگرفته است . پژوهش حاضر سعی در شناسایی عوامل تاثیرگذار بر خلاقیت کودکان ازلحاظ فرم معماری و تاثیرگذاری آن‌ها بر انعطاف‌پذیری فضاهای دارد ، هدف اصلی پژوهش بهبود عملکرد فضاهای آموزشی بر اساس توجه به ویژگی انعطاف‌پذیری فضاها ، فرم معماری فضاها و میزان تاثیرگذاری آن‌ها بر خلاقیت کودکان است که به‌وسیله آن‌ها می‌توان شرایط مناسبی را برای ایجاد تغییرات جسمی و ذهنی در کودکان فراهم کرد . یافته‌ها نشان می‌دهد که آموزش خلاقیت و راهکارهای از قبیل انعطاف‌پذیری فضاها که برای بهبود فضاهای آموزشی شکل‌گرفته‌اند توانسته بر مهارت حل مسئله و ایجاد خلاقیت در کودکان تاثیرگذار باشد .