برساخت اجتماعی آب در استان خراسان جنوبی به عنوان یک مسئله اجتماعی

این مطالعه به بررسی‌ وضع موجود منابع و مصارف استان خراسان جنوبی و همچنین چگونگی برساخت اجتماعی کمبود آب در استان خراسان جنوبی به عنوان یک مسئله اجتماعی، با استفاده از رهیافت ساخت‌انگاری اجتماعی که امروزه پارادیم مسلط در مطالعه جامعه‌شناختی مسائل اجتماعی محسوب می‌شود، می‌پردازد. طبق بررسی‌های بعمل آمده، میزان نیاز آبی شرب و صنعت در افق 1420 در استان خراسان جنوبی 271 میلیون مترمکعب برآورد شده است و میزان کمبود آب نیز در افق 1420 در این استان 179 میلیون مترمکعب برآورد شده است. این در حالی است که با وجود کمبود آب و خشکسالی‌های متوالی در استان خراسان جنوبی، طبق نتایج پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان (موج سوم) میزان احساس خطر مردم استان از جانب وضع آب و خشکسالی از میانگین کشوری کمتر است و با وجود اقلیم خشک و کم آبی در استان، مردم نسبت به این موضوع کمتر حساس و دغدغه‌مند هستند، به عبارت دیگر کم‌آبی در این استان تاکنون به عنوان یک مسئله اجتماعی مطرح نشده است. لذا براساس این رهیافت برای اینکه یک موضوع نظیر بحران کم‌آبی جایگاه یک مساله اجتماعی را کسب نماید باید توجهات عمومی به آن موضوع جلب شود و اهمیت آن برای افکار عمومی مشخص گردد. براین اساس نتیجه یک مطالبه‌سازی موفق، جلب توجه عمومی به مسئله کم‌آبی و نهایتاً تعریف بحران کم‌آبی بعنوان مسئله اجتماعی است.