آب در متون و فرهنگ اسلامی

آب، معادل فارسى «ماء» است. قرآن آب را با صفات حیات‌بخش و تداوم بخش حیات، طاهر ، پاک کننده ، شفابخش ، پیونددهنده‌ی موجودات، دلپذیر توصیف می‌کند؛ خداوند به عنوان مالک حقیقی ومحیط و حفیظ، این مایع مغذی، را مسخر انسان ظلوم و جهول و انسان را به عنوان جانشین و امانت دار خود مامور به تفکر در پیدایش آب و پیدایش موجودات از آب«معجزه جاوید قرآن» به عنوان آیه ربوبیت مستمر خدا و نشانه ای بر قدرت خود و اصلی‌ترین عامل حیات و سرسبزی می داند خداوند به انسان توجه داد که حق و مسئولیت دو روی یک سکه اند انسان ها موظفند علاوه بر استفاده صحیح و هدفمند از آب از هرگونه ایجاد آلودگی و اسراف بر حذر باشند.