بررسی و تحلیل زمینه های کاربست عنصر آب در شعر نادر نادرپور

آب یکی از عناصر حیاتی و مهم در تمدن بشری محسوب می شود. از این رو در گستره ی ادبیات به عنوان نمودی از مظاهر فرهنگی نوع بشر، بازتاب دارد. در حوزه ی ادب فارسی، نادر نادرپور از جمله شاعرانی است که با رویکردی هدفمند به این پدیده پرداخته و از ظرفیت های آن جهت تبیین افکار خود سود برده است. به این اعتبار، در مقاله ی حاضر، با تکیه بر روش توصیفی -تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای، زمینه های کاربست عنصر آب در سروده های نادرپور کاویده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مواردی چون: کاربست توصیفی و زیبایی شناختی از بسامد بیشتری برخوردار بوده است. افزون بر این، شاعر آب را رمزی از پاکی، صفا و خلوص؛ حیات و زندگی؛ مرگ و تباهی فرض کرده و برای بازنمایی احوالات شخصی خود، به آب و متعلقات آن، استناد جسته است. کارکرد سیاسی نیز، اگرچه بسامدی بسیار محدود داشته، ولی در اشعار نادرپور دیده شده است. در مجموع، عنصر آب برای تقویت اندیشه ها و عواطف شاعر، بازنمایی گرایش های رمانتیک وی و توصیف طبیعت به کار گرفته شده است.