تحلیل رویکردها و الگوهای آموزش فرهنگ آب در شعر کودک و نوجوان

شعر کودک و نوجوان یکی از شاخه های قابل توجه ادبی است که با تصویرآفرینی ها و نگاه های تازه ضمن آن که خلاقیت کودک را تقویت می نماید، از شیوه های جذاب و موثر در الگودهی و یاددهی مفاهیم به کودکان است. موضوع آموزش فرهنگ آب در همه ابعاد به عنوان یک مفهوم کلیدی مور توجه شاعران بوده است. آشناسازی و آماده کردن کودک برای بهره بردن از این نعمت الهی به صورت های مختلف در شعر کودک و نوجوان معاصر ظاهر شده است. در این پژوهش روش ها و الگوهای آموزش فرهنگ آب در شعر کودک و نوجوان بعد از انقلاب مورد بازخوانی و تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش به شیوه ی توصیفی– تحلیلی با تکیه بر منابع کتابخانه ای روش ها و مفاهیم دسته بندی شده است. بر این اساس بیشترین روش های الهام بخش آموزه های مربوط به آب عبارتند از استفاده از مظاهر طبیعت، روایت گری، از طریق آموزش نقاشی در شعر، تشریح و تبیین کودکانه ی آب. همچنین یادآوری تقدس آب شکرگزاری، بی آبی، آموزش صفت ها و نمادهای آب و قدرشناسی از آب، پرمایه ترین مفاهیم و معانی در شعر کودک و نوجوان هستند.