اهمیت آب در تاریخ فلسفه با تمرکز بر عناصر اربعه

با توجه به این نکته که فلسفه در آغاز خود به معنای علم بوده است، تاریخ فلسفه، در واقع، تاریخ تفکرات علمی بشر است. اینکه تاریخ فلسفه با طالس شروع می شود و اینکه طالس در جهان شناسی خود آب را سرچشمه پیدایش معرفی نموده است، به خوبی گویای اهمیت آب در فرهنگ فلسفی است. اهمیت آب در تفکر فلسفی زمانی بیشتر جلوه نمایی می کند که توجه نماییم که آب حتی پس از طالس نیز همچنان به عنوان یکی از عناصر بنیادین در تشکیل جهان، در کنار عناصر دیگر، پذیرفته شده است. اهمیت ویژه ی عنصر آب با توجه به اینکه در فرهنگ اسلامی نیز جایگاه خود را به عنوان یکی از عناصر اربعه یعنی یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده ی جهان، حفظ کرده است، بیشتر معلوم می شود. تداوم حضور آب به عنوان عنصری اساسی میان فلاسفه مختلف از فرهنگ های مختلف، به خوبی، می تواند نمایانگر اهمیت آب در میان تمدن های مختلف باشد؛ از تمدن یونان قدیم، که در آن بازتاب جایگاه آب در آثار نخستین فیلسوفانی است که مستقر در جزایری بودند که با آب احاطه شده بود، تا تمدن اسلامی که نماینده فکری آن نخستین فیلسوفانی هستند که از دیاری خشک و کم آب برآمده اند. در مقاله حاضر به گزارشاتی که موید اهمیت آب در تاریخ فلسفه است، خواهیم پرداخت.