بررسی نقش آموزش در حفاظت از محیط زیست

حفاظت از آب در شرایط فعلی تغییر اقلیم حیاتی است. با این حال برنامه ها و تحقیقات مربوط به صرفه جویی در مصرف آب در ایران عموماً بر نوآوری های تکنولوژیکی و نه بر رفتارهای رفتاری متمرکز شده اند. این مقاله به وضعیت رفتارهای مربوط به حفظ آب و آموزش در ایران می پردازیم تا ارزیابی شود که چگونه آموزش رسمی بر رفتار حفظ آب تاثیر می گذارد. یک بررسی (237 شرکت کننده) برای تعیین نگرش شهروندان نسبت به صرفه جویی در آب در منطقه یک تهران انجام شد. به طور کلی مشاهدات عمل آمده نشان می دهد : اگرچه 95٪ از شرکت کنندگان از حفاظت از آب آگاه بودند . تنها 42٪ آنها ضرورت نیاز فوری به حفاظت از آب را تشخیص داده بودند. اقدامات مربوط به صرفه جویی در مصرف آب از آگاهی از مصرف بهینه آب عقب مانده است ، و تنها 19٪ از شرکت کنندگان مایل به انجام بیش از پنج عمل ، از جمله استفاده مجدد از آب روزانه هستند این در حالی است که 48٪ از شرکت کنندگان کمتر از دو عمل را انجام داده اند. افزایش سطح تحصیلات و آموزش منجر به بهبود رفتارهای مربوط به حفظ آب خواهد شد. بیش از نیمی از شرکت کنندگان که از مدارس ابتدایی و متوسطه فارغ التحصیل شده بودند ، رفتار ضعیف در حفظ آب را نشان دادند. آموزش حفاظت از آب در برنامه آموزش رسمی بسیار نادر بود و فقط در چهار دوره گنجانده شده بود. از این مشاهدات نتیجه گرفته شد که آموزش و پرورش آب وحفاظت آن به طور جدی از توسعه اقتصادی ایران عقب مانده است. آموزش مصرف بهینه آب و محیط زیست باید در برنامه درسی رسمی مورد تاکید قرار گیرد این برنامه تعداد نسبتاً زیادی از دانش آموزان را در ایران در بر می گیرد .