روایت آب در گزارش واقعه کربلا مطالعه موردی: متون منظوم فارسی و مجالس تعزیه

آب به عنوان یکی از عناصر چهارگانه طبیعت در متون و مواریث مکتوب در شاخه های مختلف علمی مجال طرح پیدا کرده است. پیوند نقش های نمادین و اسطوره ای آب و کارکردهای آن در ساحت دانشی و علوم گوناگون از اهمیت آن به عنوان عنصری حیات بخش و سرچشمه زندگی در همه مراتب هستی و رمز تجدید حیات مادی حکایت دارد. مقاله حاضر با در نظر داشتن نقش های نمادین و کارکردی آب می کوشد از طریق بررسی گزیده ای از متون منظوم فارسی و مجالس تعزیه نحوه صورت بندی آب و مضامین مرتبط با آن را در رویداد عاشورا مورد واکاوی قرار دهد. یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از محوریت کلان گزاره آب و صورت بندی آن در قالب های حماسی، عرفانی و عاطفی است. پیوند اسطوره های باستانی ایران با باورهای شیعی نیز از جمله شاخصه های روایت گری آب در مجالس تعزیه است.