آب بری تولید ثروت در مناطق ایران

آب منبع حیاتی برای هر پدیده زیستی و انسانی است. امروزه مدیریت و حفاظت آب نه تنها در کشورهای درحال توسعه، بلکه در کشورهای توسعه یافته هم دارای اهمیت بالایی است. منابع آب یک فاکتور بنیادین در تولید و ایجاد ارزش افزوده کشورها به شمار می رود که به طور مستقیم و غیرمستقیم در آن دخالت دارد. بدین سان مساله اساسی این است که به ازای مصرف هر مترمکعب آب در مناطق مختلف جغرافیایی که ظرفیت های گوناگونی برای تولیدات صنعتی، یا کشاورزی یا خدماتی وجود دارد، چه میزان ثروت و سرمایه ساخته می شود؟ در راستای پاسخ به پرسش یاد شده، با مطالعات اسنادی و رویکرد توصیفی - تحلیلی به جمع بندی و ارائه نتایج پرداخته شده است. در نهایت این نتیجه حاصل گردید که اختلاف شدید و فاحشی بین توانمندترین منطقه به لحاظ استفاده اقتصادی از آب با ناتوان ترین استان وجود دارد. در توجیه دلایل اختلاف یاد شده می توان از سه عامل نام برد: اول، چگونگی ترکیب فعالیت های اقتصادی، دوم بهره مندی از سایر مصادیق ثروت و سرمایه های مادی فضا که بهره مندی از قدرت و توان چانه زنی فضا نیز یکی از آنها است و سوم، تجمع و انباشت دانش، مهارت و تکنولوژی در مناطق است. از آنجا که مناطق کمتر توسعه یافته بسیار ناتوان تر از مناطق برخوردار کشور در ثروت آفرینی از منابع عمل می نمایند، می توان هم شاهد افتراق و شکاف اقتصادی شدید بین مکان های جغرافیایی و اتلاف هرچه بیشتر منابع در کشور بود. به بیان دیگر، فرهنگ بهره مندی و استفاده از منابع آب که یک موهبت بی بدیل و ارزشمند است، روز به روز به صورت ناخودآگاه رو به زوال و نابودی است.