معناشناسی واژه« ماء» در قرآن کریم (با تکیه بر اصل چند معنایی)

معناشناسی واژه های قرآنی یکی از مهم ترین محورهای پژوهش های قرآنی جهت کشف و تبیین معنای دقیق آیات می باشد. بدون شک درک و دریافت معنای قرآن بدون توجه به واژگان و درک معانی مختلف آن ها در بافت متن ممکن نیست. با توجه به چنین ضرورتی این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و استخراج شواهد براساس نظریه معناشناسی و با تکیه بر شاخه پرداخته و با استناد به تفاسیر قرآنی موجود و برخی احادیث به این »ماء« ی چند معنایی، به استخراج وجوه معنایی واژه نتیجه رسیده است که این واژه در بافت موضوعی آیات شریفه، از طریق روابط همنشینی با واحد های دیگر در بستر آیات، ساختار نطفه و « ،» بستر و حامل عرش اله ی « ،» طوفان و سیل سهمگین « ،»آب باران«چند معنایی یافته است و وجوه معنایی از قبیل مرتبه در آیات قرآن به کار 19 را به خود اختصاص داده است. این واژه » پایه و عنصر حیاتی آفرینش «و » مادّه اولیه خلقت انسان مرتبه آن به صورت معرفه بوده است و فقط به یک شکل مفرد به کار رفته است. 98 مرتبه آن به صورت نکره و 91رفته است که این واژه گاه در بافت آیات همراه با همنشین هایی به کار می رود و انواع خاصی از آب قصد می شود ولی هیچ یک از معانی به دست آمده با هسته اولیه معنایی آن تفاوتی نداشت.