داربست های نانو کامپوزیتی مبتنی بر کیتوسان در مهندسی بافت

امروزه داربست های مبتنی بر پلیمرهای طبیعی با تقلید از بافت زنده استخوان مورد توجه بسیاری از محققان در زمینه مهندسی بافت است. کیتوسان که پلی ساکارید طبیعی است با ویژگی هایی مانند زیست سازگاری و ترمیم زخم و محل آسیب دیده، سیستم-های انتقال و رهایش دارو، عدم سمیت و زیست تخریب پذیری گزینه مناسبی برای استفاده به عنوان ماتریس در ساخت داربست های بیوکامپوزیتی است. اما متاسفانه خواص مکانیکی و فیزیکی ضعیف کیتوسان، کاربردهای صنعتی و پزشکی این بیوپلیمر را ضمن دارا بودن مزایای فوق الذکر محدود کرده است. فناوری نانو برای رفع این مشکل با طراحی داربست های نانوکامپوزیتی بر پایه کیتوسان به همراه مشتقات آن، خواص مکانیکی را بهبود بخشیده است و استفاده شده است و این بیوپلیمر را برای کاربردهای مختلف زیستی مناسب کرده است. در این پژوهش نقش مهم کیتوسان در ساخت داربست های مهندسی بافت همراه با بهبود خواص آن توسط روش های جدید بررسی شده است.

chitosan-based nanocomposite scaffolds in tissue engineering

Today, scaffolds based on natural polymers that mimic living bone tissue are of interest to many tissue engineering researchers. Chitosan, which is a natural poly-saccharine with properties such as bio-compatibility and wound and wound healing, drug delivery and delivery systems, non-toxicity and biodegradability, is a good choice for use as a matrix in scaffolding of bio-composites. Unfortunately, the poor mechanical and physical properties of chitosan have limited the industrial and medical applications of this bio-polymer while having the aforementioned advantages. Nanotechnology has improved and used mechanical properties to solve this problem by designing chitosan-based nano composite scaffolds with their derivatives, making this bio polymer suitable for various biological applications. In this study, the important role of chitosan in the fabrication of tissue engineering scaffolds along with improving its properties has been investigated by new methods.