مالکیت نهادی، تمرکز مالکیت و انتخاب حسابرس

رقابت، زمینه توسعه حضور انواع مختلفی از سرمایه گذاران را زمینه ساز شده است. از این میان، مالکیت نهادی به عنوان یکی از مولفه های توسعه بازارهای سرمایه مورد توجه قرار دارد. با توسعه شرکت های سهامی، مسیله پراکندگی مالکیت ایجاد شد، که هزینه های نمایندگی را افزایش می داد، از این رو تمرکز مالکیت به عنوان راه کاری برای کاهش تعارضات نمایندگی مورد توججه قرار گرفت. از طرفی دیگر، حسابرسان به عنوان عاملی اثرگذار برای کاهش تعارضات نمایندگی، مورد توجه قرار دارند. انتظار بر این است، تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی در انتخاب حسابرسان اثرگذار باشد. برای این هدف، داده های 103 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 الی 1396 مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون لوجستیک و نرم افزار اماری اقتصاد سنجی استفاده شد. نتایج بررسی نشان می دهد، وجود مالکیت نهادی با انتخاب حسابرسان بزرگ ارتباط معنی دار و منفی دارد، و وجود تمرکز مالیکت بالا، رابطه معنی داری با انتخاب حسابرس بزرگ ندارد.