بررسی تاثیر نوآوری سازمانی بر گرایش کارآفرینی در مدیریت شهری درشهرداری منطقه 12 مشهد

امروزه نوآوری، از مهم‌ترین عوامل رشد اقتصادی به شمار می‌رود. نوآوری زمانی رخ می‌دهد که ایده به صورت محصول، فر آیند یا خدمتی توسعه یابد. نوآوری یک نظام مدیریتی است که بر رسالت سازمان تاکید دارد، به دنبال فرصتهای استثنایی است و تعیین می کند که آیا مسیر استراتژیک سازمان مناسب است یا خیر. پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر نواوری سازمانی بر گرایش کارآفرینی در مدیریت شهری بین کارکنان شهرداری منطقه 12 مشهد اجرا شد. روش پژوهش، همبستگی و به‌طور مشخص از نوع معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری این پژوهش حدود 400 نفر از کارکنان شهرداری منطقه 12 مشهد است. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه گرایش کارآفرینی بر سه بعد نوآوری – ریسک پذیری و پیشگامی استفاده شده است. و پرسشنامۀ نوآوری سازمانی ونگ و آمد 2004 با 12 گویه انتخاب شد. این پرسشنامه ها بین 120 نفر از کارمندان توزیع شد. پایایی پرسشنامه های کارافرینی و نوآوری سازمانی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 945/0و 944/0 تعیین‌شده است.یافته های پژوهش نشان داد که همۀ مولفه های کارآفرینی و نوآوری سازمانی دوبه‌دو باهم همبستگی دارند. نتایج تحلیل‌ داده‌ها نشان داد الگوی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است و گرایش کارآفرینی در مدیریت شهری به‌خوبی از طریق نوآوری سازمانی تبیین شده است و به عبارتی نوآوری سازمانی تاثیر مستقیم و مثبت و معنادار بر کارآفرینی دارد.