تخمین ضریب ذخیره آبخوانهای آزاد با استفاده از روش دوگانه استفاده از نوسانات فصلی سطح آب زیرزمینی و بیلان

می باشد. عدم قطعیت در محاسبه مولفه های تغذیه و تخلیه ، همواره با چالش های زیادی همراه می باشد به طوریکه برخی از مولفه های بیلان نیازمند اندازه گیری مستقیم و برخی با استفاده از روابط تجربی برآورد می گردد که در هر صورت جهت واسنجی و صحت سنجی روابط تجربی، داده های اندازه گیری مستقیم نیاز می باشد. در اکثر مواقع، عدم امکان تهیه داده های اندازه گیری مستقیم در سطح هر محدوده مطالعاتی، موجب تعمیم نتایج در مکانها و زمانهای مختلف وگاهاً تخمین مبتنی بر اصول فیزیکی و شرایط طبیعی حاکم بر حوضه گردیده است. در محاسبات بیلان، اختلاف ورودی و خروجی مولفه های بیلان با تغییرات حجم مخزن (بدست آمده از تغییرات هیدروگراف و ضریب ذخیره فرضی) مقایسه گردیده و در صورت مغایرت با سعی و خطا با تغییر چند مرحله ای ضرایب (رطوبت خاک، نفوذپذیری، رواناب و ... ) این اختلاف به حداقل رسانده می شود. لذا با توجه به مطالب فوق، اهمیت دقت ضریب ذخیره به عنوان یکی از مهمترین ضرائب تهیه بیلان، به خوبی مشخص می گردد. برآورد دقیق ضریب ذخیره (ضریب آبدهی ویژه ) در سطح آبخوان مستلزم انجام صحیح آزمایشات پمپاژ و با تراکم مناسب در سطح آبخوان می باشد که به دلیل عدم وجود اعتبار کافی، انجام این عملیات به تعداد لازم امکان پذیر نمی باشد. از طرفی آزمایشات پمپاژ انجام گرفته در گذشته نیز فاقد دقت، صحت و تراکم کافی بوده به طوریکه اغلب کارشناسان بیلان مجبور به استفاده از نظر کارشناسی و ارائه ضریب ذخیره ای تخمینی با توجه به وضعیت دانه بندی و آبدهی چاههای موجود در آبخوان بوده اند. در این مقاله با الگو پذیری از مقالات علمی ، روش تخمین ضریب ذخیره آبخوانهای آزاد با استفاده از روش دوگانه استفاده از نوسانات فصلی سطح آب زیرزمینی و بیلان (dwtf) پرداخته می شود. این روش یکی از روشهای کم هزینه و راحت در برآورد ضریب ذخیره در آبخوانهای آزاد است که اگرچه دارای محدودیت هایی در استفاده است ولی تا حدودی در کاهش اعمال نظر کارشناسی در این خصوص کمک شایانی خواهد کرد.