آسیب شناسی عملکرد سمن ها و گروه های خیریه ای در جریان بحران کرونا استان گیلان

ویروس همه گیر کرونا بعنوان پدیده‏ای نادر در جهان موجب غافلگیری بشر امروزی گردید؛ روال عادی نهادها و زندگی انسانی را مختل نمود و ترس عظیمی بر روح و جان بشریت به یادگار گذاشت؛ البته شیوع این ویروس در دو استان گیلان و قم در سال گذشته غافلگیر کننده و ترسناک‏تر بود؛چون سیستم‏های بهداشت و درمان وامدادی هیچ تجربه و پیشینی از این موضوع نداشتند، به همین دلایل وضعیت بسیار اسفناکی در استان گیلان حاکم بود. اینرو ورود نیروهای مردمی اعم از سمن‌ها، گروههای خیریه‌ای و گروههای جهادی در بحران کرونا بسیاری از آلام و گرفتاری‌های بخش‌های مختلف را کاهش داد؛ اما نکته اساسی در هر عملکردی ضمن تمجید از فعالیت ها و فداکاری ها ؛ آسیب‌شناسی عملکرد هاست. مقاله حاضر سعی دارد با آسیب‌شناسی مشکلات گروه‌های مختلف خیریه‌ای؛ تجربه‏ای مناسب در اختیار افراد و گروهها قرار دهد. تا در بحران‌های احتمالی آتی از حجم مسائل پیش آمده بکاهد. این پژوهش با استفاده از روش کمی، تکنیک پیمایشی و ابزار پرسشنامه با 155 نفر از مسئولان سمن‌ها، گروه های خیریه‏ای و گروه های جهادی که در سراسر استان گیلان مشغول فعالیت بوده اند؛ تدوین شده است و نتایج به دست آمده نشان داد که فقدان آموزش‌های لازم برای گروه ها جهت عمل در مواقع بحرانی، عدم همکاری دستگاه‌های مختلف با گروه های مردمی و تشکل ها، فقدان بانک اطلاعاتی در گروه های خیرین و متقاضی کمک و همچنین فقدان اطلاعات از گروه های آسیب پذیر و عدم همکاری بین بخشی گروه های خیریه ای مهمترین آسیب ها در جریان این واقعه بوده است.