بررسی میزان خشونت خانوادگی دوران قبل و بعد از شیوع بیماری کرونا در شهر رشت

شیوع آسیب‌های روانی ناشی از گسترش بیماری های مسری در جامعه بسیار قابل توجه است. بیماری کرونا ویروس نیز باعث سردرگمی شده شرایط زندگی مردم را تغییر داده و اثرات روانی مخربی مانند اضطراب را به همراه داشته است و در حال حاضر در اوج شیوع کرونا ویروس مردم به دلیل بسته شدن مدارس و کسب و کارها احساسات منفی شدیدی را تجربه می‌کند. این پژوهش با هدف بررسی میزان خشونت خانوادگی بعد از شیوع بیماری کرونا در بین خانواده های ساکن شهر رشت انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود که به روش زمینه یابی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده مستقر در شهر رشت در فاصله زمانی شش ماهه اول سال 1399 که تعداد آنان 174 نفر بود. تعداد 118 نفر از مراجعین مذکور به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه خشونت خانگی حاجیان و همکاران (1393) استفاده شد. این پرسشنامه از 26 گویه تشکیل شده و دارای 3 مولفه شامل؛ خشونت فیزیکی (10 گویه)، خشونت جنسی (5 گویه) و خشونت روانی (11 گویه) است. پاسخ ها در تمامی ماده ها در طیف 5 درجه ای لیکرت (هرگز، 1 بار، 2 بار، 3 تا 5 بار، بیش از 5 بار) درجه بندی می شوند. برای تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک t تک گروهی استفاده شد. یافته ها نشان داد بین میانگین محاسبه شده با میانگین مفروض در زمینه خشونت فیزیکی تفاوت معناداری وجود نداشت (001/0p>). بین میانگین محاسبه شده با میانگین مفروض در زمینه خشونت جنسی تفاوت معناداری وجود نداشت (001/0p>). بین میانگین محاسبه شده با میانگین مفروض در زمینه خشونت روانی تفاوت معناداری وجود نداشت (001/0p>).