بررسی رابطه تاب آوری جامعه و نگرش به پاسخ به بحران با مشارکت خانواده ها در حل بحران کووید 19

کرونا، آزمون بزرگ مشارکت اجتماعی است و فعالیت‌های داوطلبانه مردمی جلوه‌های موفقی از تاب‌آوری در این شرایط است. زمانی که یک بحران پیش می‌آید افراد تاب‌آور قادرند راه‌حل‌های مناسب‌تری انتخاب کنند تا به نتایج بهتری برسند. هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه تاب‌آوری جامعه و نگرش به پاسخ به بحران با مشارکت خانواده‌ها در حل بحران کووید 19 است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش افراد جامعه در سال 1399 بودند که 396 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد و پرسشنامه به‌صورت اینترنتی توزیع شده است. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای آماری spss26 و amos24 استفاده شده است.یافته‌ها نشان داد که بین متغیرهای تاب‌آوری جامعه با نگرش به پاسخ به بحران و متغیرهای تاب‌آوری جامعه با مشارکت خانواده‌ها و متغیرهای نگرش به پاسخ به بحران با مشارکت خانواده‌ها رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد.وقوع بحران فعلی فرصتی را برای تامل در مورد برنامه‌ریزی و مدیریت جامعه و توجه به مفاهیمی مانند انعطاف‌پذیری جامعه برای حفظ و ترمیم ساختارهای اساسی و عملکردهای اساسی آن در برابر خطرات احتمالی را به بالاترین سطح خود رساند. در مورد مواجهه با ویروس کووید-19 میزان صبر و تحمل افراد برای قرنطینه خانگی، نمودی از وضعیت تاب‌آوری اجتماعی در آن جامعه است.