بررسی رابطه میزان فعالیت بدنی بر اضطراب زنان شاغل در بیمارستان در دوران اوج کرونا

از پژوهش حاضر بررسی تاثیر میزان فعالیت بدنی بر اضطراب زنان شاغل در بیمارستان در دوران اوج کرونا می باشد. روش پژوهشی: از نوع توصیفی با هدف کاربردی بودن بصورت میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر 100 نفر زنان شاغل در بیمارستان با میانگین سن 9/3 ± 6/31 سال، که بر اساس چارک بالا و پایین گروه بندی شدند (دو گروه فعال و غیر فعال). و سپس پرسش نامه های تحقیق شامل پرسش نامه فعالیت بدنی بک و اضطراب بک را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t مستقل درسطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد بین میزان اضطراب دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت p=0/004)) و گروه فعال در مقایسه با گروه غیر فعال اضطراب پایینی داشتند. نتایج نشان دادند که محیط کار می تواند اثرات نامطلوبی را بر سلامت و اضطراب زنان شاغل داشته، از آنجایی که ورزش باعث افزایش سلامت روانی می شود بنابراین توصیه می شود فعالیت بدنی، جزئی از برنامه تربیت عمومی زنان در نظر گرفته شود.