الزامات و راهکارهای ارائه حمایت اجتماعی از خانواده ایرانی در دوره کرونا

بیماری همه گیر کرونا با ایجاد باورهای سلامت خیز خاص دوره خود (همچون دور ازهم- به یادهم، دورتر- امن تر، تعداد کمتر- سلامت بیشتر) بنیان حمایت اجتماعی که پدیده ای رابطه ای است و در جامعه ایران از خلال شبکه روابط خویشاوان بلافصل بیشترین قابلیت تحقق را داشت، با چالشی جدی مواجه ساخت. در این پژوهش ضمن بیان چالش های جامعه ایرانی در ارائه و دریافت حمایت اجتماعی، به بیان ضرورت ها، الزام ها و راهکارهای حمایت اجتماعی از خانواده ایرانی در شرایط کرونایی پرداخته می شود. روش پژوهش استدلال منطقی است پژوهش به دنبال اثبات نمی باشد، جنبه اقناعی دارد و به دنبال برقراری روابط جدید بین مقدمات موجود ازطریق استدلال منطقی است. در مبانی نظری پژوهش ضمن بیان دیدگاه ها و نظریه های حمایت اجتماعی (مدل سلسله مراتب جبرانی، مدل تخصیص وظیفه، مدل کمبود، تئوری بانک حمایتی، حلقه های درونی و بیرونی حمایت اجتماعی، مدل کاروان و ...)، کارکردهای حمایت اجتماعی (عاطفی، ابزاری، اطلاعاتی، مصاحبتی، احساس پیوند قابل اعتماد، اطمینان از ارزش، فرصت برای پرورش و...) در شرایط کرونایی، و همچنین ضرورت های حمایت اجتماعی از خانواده ایرانی در دوره شیوه ویروس همه گیر کرونا بیان می گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد از جمله مهمترین ضرورت های حمایت اجتماعی از خانواده ایرانی بستر سازی برای ارائه شیوه های جدید حمایت اجتماعی در شرایط کرونایی است که این بستر سازی بر دو حوزه نگرشی و نهادسازی متمرکز است. از جمله مهمترین راهکارها ارائه حمایت اجتماعی از خانواده ایرانی در دوره کرونایی انتقال حلقه حمایت اجتماعی از خانواده محوری به همسایه محوری، تمرکز بر حلقه های بیرونی حمایت اجتماعی (خویشاوندان گسترده)، ایجاد بانک حمایتی حمایت اجتماعی، تقویت حمایت های اجتماعی ارائه شده از سوی سازمانهای مردم نهاد و نهادهای اطلاع رسان بهداشتی است.