تدوین الگوی بازآفرینی محلات شهری بر اساس درس‌آموخته‌های مداخلات بزرگ مقیاس (نمونه موردی: محله چوخورلار شهر تبریز)

یکی از مهم‌ترین رویکردهای مطرح در چند دهه اخیر در زمینه حل مشکلات بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری رویکرد بازآفرینی بوده است که سازمان‌های ذی‌ربط با مدیریت شهری بهره‌گیری از آن را مدنظر قرار داده‌اند. یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که در استفاده از رویکرد بازآفرینی در بافت‌های مسئله‌دار شهرهای کشور وجود دارد عدم تدوین و پیاده‌سازی یک الگوی مناسب می‌باشد. در راستای حل این مسئله فراگیری از تجارب مداخلات بزرگ مقیاس بازآفرینی در شهرها و کشورهای مختلف جهان می‌تواند آموزه‌هایی را جهت تدوین یک الگوی مناسب بازآفرینی شهری گردهم آورد. بر همین اساس اصلی‌ترین هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی بازآفرینی محله چوخورلار شهر تبریز بر اساس درس‌آموخته‌های مداخلات بزرگ مقیاس بازآفرینی شهری و در تلفیق با هنجارهای جامعه ایرانی– اسلامی می‌باشد. این محله از بافت‌های فرسوده شهر تبریز می‌باشد که مورد توجه مدیریت شهری به منظور بازآفرینی قرار گرفته است که این اقدام چالش‌ها و مشکلاتی را هم برای ساکنان محله و هم برای مدیریت شهری به وجود آورده است. این پژوهش از نظر هدف در حیطه پژوهش‌های کاربردی و از نظر روش تحقیق با توجه به موضوع و هدف، از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد. نحوه گردآوری اطلاعات نیز مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای- اسنادی و برداشت‌های میدانی در قالب مشاهده و مصاحبه می‌باشد. در الگوی نهایی تدوین شده، شاخص‌های اثرگذار تبیین شده و عناصر و اجزای مرتبط با هر کدام و روابط حاصل از آن مشخص شده است. در نهایت می‌توان گفت این الگو و ساختار آن زمانی می‌تواند نقشی موثر در بازآفرینی شهری داشته باشد که با مشارکت واقعی و فعال همه‌ی ذی‌نفعان کلیدی اعم از ساکنان و نهادهای ذیربط همراه باشد.

development of a model for the regeneration of urban neighborhoods based on lessons learned from large-scale interventions (case example: chokhorlar neighborhood of tabriz city)

one of the most important approaches proposed in the last few decades in the field of solving the problems of worn-out urban textures has been the regeneration approach, which organizations related to urban management have taken into consideration. one of the most important challenges in using the regeneration approach in the worn-out textures of the country's cities is the lack of development and implementation of a suitable model. in order to solve this problem, learning from the experiences of large-scale regeneration interventions in different cities and countries of the world can provide lessons for the development of a suitable model for urban regeneration. based on this, the main goal of the current research is to develop a regeneration model for chokhourlar neighborhood in tabriz based on the lessons learned from large-scale urban regeneration interventions and in combination with the norms of iranian-islamic society. this neighborhood is one of the worn-out textures of tabriz city, which has received the attention of the city management for the purpose of regeneration, which has created challenges and problems for both the residents of the neighborhood and the city management. in terms of purpose, this research is in the field of applied research, and in terms of research method, according to the subject and purpose, it is descriptive-analytical. the method of collecting information is also based on library-documentary studies and field studies in the form of observation and interview. in the final compiled model, the effective indicators are explained and the elements and components related to each and the resulting relationships are specified. finally, it can be said that this model and its structure can play an effective role in urban regeneration when it is accompanied by the real and active participation of all key stakeholders, including residents and relevant institutions.