تحلیلی بر ارتقای امنیت در بافت های تاریخی مراکز شهری با تکیه بر سرمایه اجتماعی و بازآفرینی فرهنگی (نمونه موردی: بافت تاریخی شهر ارومیه)

امروزه موضوع بافت های فرسوده از موضوعات اصلی شهرسازی به حساب می آید. بازآفرینی فرهنگ مبنا رویکردی جدید به بازآفرینی شهری است که در تلاش است با بهره گیری از ویژگی ها و برتری های فرهنگی اجتماعی هر منطقه، به ساخت دوباره شهر و محله پرداخته و فضای کالبدی اجتماعی متمایزی بر اساس فرهنگ محلی ساکنین و خصوصیات ویژه آن محل خلق نماید. این رویکرد تاثیری مثبت بر اقتصاد و ایجاد اشتغال در شهرها دارد و می تواند موجب افزایش پیوستگی اجتماعی و صنعت گردشگری در شهر شده و میزان جرم و جنایت را کاهش دهد. روش این تحقیق توصیفیتحلیلی بوده و بر مطالعات اسنادی و میدانی استوار می باشد. در بخش کیفی پژوهش، داده های مصاحبة نیمه ساختار با استفاده از نظریه زمینه ای تحلیل شدند، یافته های پژوهش حاکی از آن است که از دیدگاه ساکنان، بازآفرینی در گرو پویایی و سرزندگی اجتماعی و اقتصادی می باشد. در این راستا مقولاتی همچون سهولت دزدی و بی احتیاطی، ایمنی و امنیت، بی کاری و فقر، فضای ساخته شده، اجتماعی، مشارکت ساکنین و نگاه مسئولین، فرهنگی و تاریخی، اقتصادی تسهیلات، تجهیزات و خدمات تاثیر گذارند. همچنین وجود یا نبود اعتماد و انگیزه در نوع نگاه ساکنین به آینده و محله تاثیر ویژه ای دارد. در بخش کمی این پژوهش با تدوین پرسشنامه و تکمیل آنها توسط ساکنین و متخصصین، با تحلیل نتایج داده های پرسشنامه و استفاده از آزمونهای فریدمن و همبستگی، یافته های پژوهش نشان می دهد شاخص فرهنگی رتبة نخست را بدست آورده است. وجود پتانسیل بالقوه فرهنگی (میراث ملموس و ناملموس) نوید خوبی برای بازآفرینی فرهنگی می باشد. در میان شاخص ها شاخص زیست محیطی رتبه ی آخر را کسب نموده است. شرایط آب و هوایی ارومیه و همچنین علاقه ی شهروندان به طبیعت و کشاورزی دو عنصری هستند که با همت بیشتر طراحان و مسئولین می توان این شاخص را ارتقا داد. همچنین مولفه اجتماعی رتبه دوم را کسب نموده است که این نشانگر وجود پتانسیل بالای سرمایه اجتماعی در بافت تاریخی ارومیه می باشد.

Promoting safety and security by relying on social capital based on cultural regeneration approach (Case study: Historical context of Urmia)

Today, the issue of wornout textures is one of the main issues of urban planning. Cultural Reconstruction is a new approach to urban regeneration that seeks to rebuild the city and neighborhood by taking advantage of the sociocultural characteristics and advantages of each region and to create a distinct physical physical space based on the local culture and characteristics of the residents. Create that special place. This approach has a positive effect on the economy and job creation in cities and can increase social cohesion and the tourism industry in the city and reduce crime. The method of this research is descriptiveanalytical and is based on documentary and field studies. In the qualitative part of the research, the data of the semistructured interview were analyzed using contextual theory. The research findings indicate that from the residents’ point of view, regeneration depends on social and economic dynamism and vitality. In this regard, categories such as ease of theft and recklessness, safety and security, unemployment and poverty, built space, social, participation of residents and the view of officials, cultural and historical, economic facilities, equipment and services are influential. Also, the presence or absence of trust and motivation has a special effect on the way residents look at the future and the neighborhood. In the quantitative part of this research, by compiling a questionnaire and completing them by residents and experts, by analyzing the results of the questionnaire data and using Friedman and correlation tests, the research findings show that the cultural index has gained the first rank. The existence of cultural potential (tangible and intangible heritage) is a good omen for cultural recreation. Among the indicators, the environmental index is ranked last. The climatic conditions of Urmia as well as the interest of citizens in nature and agriculture are two elements that can be improved with the efforts of more designers and officials. Also, the social component has gained the second rank, which indicates the high potential of social capital in the historical context of Urmia.Extended Abstract Introduction:      Security is one of the most important components affecting the quality of urban spaces. Today, most of these spaces, which are the center of social interactions of residential contexts, have become merely transitory channels without social life. With the reduction of residents’ sense of belonging and the lack of public oversight, the above spaces have become places for committing various crimes. Any solution to restore and improve the safety and security and environmental efficiency of the old fabric of historic cities, requires a comprehensive view of the whole and the body of the city to be able to create an integrated view. The number of existing problems and the variety of decisionmaking centers in general have made this problem seem to be an insurmountable impasse in most cities of Iran.