اثربخشی آموزش مبتنی بر بار شناختی بر خودتنظیمی تحصیلی دانش‌آموزان کلاس‌های چندپایه

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر آموزش مبتنی بر بار شناختی بر خودتنظیمی تحصیلی دانش‌آموزان کلاس‌های چندپایه است. روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی استان گلستان است جهت انتخاب نمونه پژوهشی از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای استفاده شد بدین صورت که ابتدا به صورت تصادفی شهرستان آق قلا انتخاب شد سپس از بین مدارس چند پایه و تک پایه به صورت تصادفی از هر کدام یک مدرسه انتخاب شد. سپس از بین پایه‌های تحصیلی به صورت تصادفی پایه پنجم انتخاب شد و در آخر از هر کدام از مدارس چند پایه و تک پایه 11 دانش‌آموزان به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند که در نهایت 22 دانش‌آموز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب‌زاده (1392) است که روایی پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی تائیدی بررسی و تائید شد و پایایی پرسشنامه در پژوهش سواری و عرب‌زاده (1392) با استفاده از آلفای کرنباخ برای خرده مقیاس‌های راهبرد حافظه(74/0)، هدف‌گزینی (75/0)، خودارزیابی (83/0)، کمک‌خواهی (71/0)، مسئولیت‌پذیری (72/0) و کل پرسشنامه (87/0) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار تحلیل آماری spss ورژن 26 در بخش تحلیل توصیفی (چولگی و کشیدگی) و استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیره) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که روش‌ آموزش مبتنی بر بار شناختی نسبت به روش‌ آموزش معمول تاثیر بیشتری بر خودتنظیمی تحصیلی دانش‌آموزان کلاس چندپایه دارد.