اثربخشی آموزش ایفای نقش بر مهارت‌های اجتماعی و سازش یافتگی دانش‌آموزان کلاس‌های چندپایه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ایفای نقش بر مهارت‌های اجتماعی و سازشیافتگی دانش‌آموزان کلاس‌های چندپایه است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و آزمایش می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای 30 دانش‌آموز انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های مهارت اجتماعی ماتسون (1983) و سازش‌یافتگی واینبرگر است که روایی پرسشنامه‌ها توسط روان‌شناسان و اساتید هیات علمی دانشکده‌های علوم‌تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه‌ها مورد بررسی و تائید نهایی قرار گرفت. و پایایی آن هم با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب 71/0 و 74/0 بدست آمد که نشان از پایایی بسیار خوب پرسشنامه دارد. یافته‌های پژوهش نشان داد که نمره مهارت‌های اجتماعی و سازش یافتگی پس‌آزمون و طول پاره خط روش آموزش ایفای نقش بیشتر و بلندتر از روش‌ آموزش معمول است بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که روش‌ آموزش ایفای نقش نسبت به روش‌ آموزش معمول تاثیر بیشتری بر مهارت‌های اجتماعی و سازش یافتگی دانش‌آموزان کلاس‌های چندپایه دارد.