تاثیر برنامه درسی مبتنی بر یاددهی یادگیری فعال بر رشد ذهنی دانش آموزان (موردمطالعه: دبیرستان دخترانه حضرت مریم بوشهر در سال تحصیلی98-1397)

این مقاله، به دنبال بررسی تاثیر برنامه درسی مبتنی بر یاددهی یادگیری فعال بر رشد ذهنی دانش آموزان در دبیرستان دخترانه حضرت مریم(دوره اول) در سال تحصیلی 98-97 است. این تحقیق، پیمایشی توصیفی است و جامعه آماری آنرا 429 نفر دانش آموز(143 نفر پایه هفتم، 125 نفر پایه هشتم و 161 نفر پایه نهم) و 39 نفر معلم، تشکیل می‌دهند که از میان دانش آموزان، تعداد220 نفر(75 نفر پایه هفتم، 65 نفر پایه هشتم و 80 نفر پایه نهم) و کل 39 معلم به عنوان نمونه و بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و به روش تصادفی ساده، انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه محقق ساخت(23 پرسش) و همچنین مصاحبه و مراجعه به سر کلاس‌های درس، استفاده شد. با استفاده از روش‌های آماری متناسب در دو سطح توصیفی و استنباطی(جداول فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، خی دو و ...)، یافته‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که علیرغم به کار گیری یادگیری و یاددهی نوآورانه، باز هم شیوه‌های سنتی مثل تدریس یکطرفه معلم و گوش دادن یکطرفه دانش آموزان، رواج دارد. موانع رایج و ما حصل این تحقیق عبارتند از شیوه سنتی تدریس و نحوه تربیتی بچه‌ها، فقدان منابع نهادی و آموزشی، عدم تجربه کافی معلمان، مواد آموزشی نا مناسب برای یادگیری فعال و عدم تمایل دانش‌آموزان در مشارکت فعال در فرایند یاددهی و یادگیری.