شفافیت فناورانه در ذهن فراگیران و استلزامات آن در بهره ‏گیری از فناوری آموزشی

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین شفافیت فناورانه در ذهن فراگیران و استلزامات آن در بهره ‏گیری از فناوری آموزشی است. برای دستیابی به این هدف، از روش‌های تحلیل مفهومی و استنتاجی بهره ‌گرفته شد. شفافیت از مفاهیم توسعه یافته در یکی از رویکردهای معاصر فلسفه فناوری بنام پساپدیدارشناسی است؛ که در آن به مطالعات موردی فناورانه و توصیف روابط انسان- فناوری و جهان می پردازد. واژه شفافیت اشاره به زمانی دارد که فناوری در ذهن کاربران به عقب رانده شده و به عبارتی فناوری در ذهن شفاف می‏ شود و فراگیران به ندرت متوجه حضور آن می شوند. شفافیت فناورانه را می‏ توان به عنوان ویژگی ممتاز در کاربست فناوری آموزشی و یادگیری عمیق و اثربخش قلمداد نمود. این ویژگی می‏تواند در بهره ‏گیری از فناوری آموزشی برای فراگیران استلزاماتی همچون: تمرکز ذهنی بر محتوای آموزشی به جای فناوری آموزشی، از بین بردن مزاحمت‌های ذهنی فناورانه در آموزش، توجه به تغییرات کارکردی ناشی از چندگانگی با حفظ شفافیت، آشنایی و تسلط به همه کارکردهای فناوری آموزشی؛ در بر داشته باشد.