تحلیل اهمیت روش های تدریس مبتنی برتربیت ذهن در برنامه درسی دوره ابتدایی

روش تدریس مبتنی بر ذهن ،روش تدریسی است که یادگیرنده محور است .روش های تدریس فعال را جزو روش های مبتنی بر ذهن می دانند. بود. پژوهش حاضرباهدف تحلیل اهمیت روش های تدریس مبتنی بر ذهن در برنامه درسی دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش، کیفی از نوع تحلیل محتوی، شامل مراحل: تعریف واحد تحلیل (پاراگراف)، کاهش داده ها، استفاده ازنظام مقوله بندی قیاسی، اصلاح نظام مقوله بندی ویک طرح کدگذاری قیاسی بر اساس داده ها وارائه گزارش ازداده‌های کیفی بوده است. حوزه پژوهش دراین مطالعه،کلیه کتب،منابع ومکتوبات چاپی و دیجیتالی دردسترس،پیرامون اهمیت روش تدریس مبتنی برذهن دربرنامه‌درسی دوره ابتدایی می‌باشد.برای استخراج پاراگراف های مرتبط، ازشیوه فیش برداری ازکتب ومنابع استفاده گردیده است. روش تجزیه وتحلیل اطلاعات کدگذاری موضوعی بوده که طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری وگزینشی انجام شد. نتایج پژوهش می گوید روش های تدریس مبتنی بر ذهن ،موجب پرورش مهارت های رفتاری و عملکردی، پرورش و رشد قدرت تفکر ، پرورش مهارت های هنری، رشد مهارت های ابداعی و خلاقانه در دانش آموزان ابتدایی می شود. جهت رسیدن به نتایج فوق استفاده از روش های نوین تدریس ، مطالعه و تحقیق در زمینه هوش های پنج گانه گاردنر، توجه و همسان سازی محتوای تدریس پیشنهاد می‌گردد.