تاثیر قارچ piriformospora indica در کاهش اثرات منفی تنش شوری در گیاه بادرنجبویه (melissa officinalis l.)

بادرنجبویه(melissa officinalis l.) گیاهی دارویی از خانواده نعناعیان است که بوی لیمو از مشخصات بارز آن‌ است. جهت بررسی اثر همزیستی قارچ اندوفیت piriformospora indica بر برخی ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک گیاه دارویی بادرنجبویه در شرایط تنش شوری، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ملایر در سال 1396 به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل روش‌های مختلف استفاده از قارچ (میسیلیوم، کاربرد اسپور در یک نوبت، کاربرد اسپور در دو نوبت و شاهد بدون قارچ) به‌عنوان فاکتور اول و دو سطح تنش شوری (شوری صفر و چهار دسی زیمنس بر متر) به‌عنوان فاکتور دوم بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که برهم‌کنش تیمارهای قارچ و تنش شوری بر ارتفاع ساقه، طول ریشه، وزن خشک برگ، کلروفیل a ، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء و میزان پروتئین محلول برگ در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد بیشترین میزان ارتفاع بوته، طول ریشه و وزن خشک برگ مربوط به تیمار کاربرد اسپور در دو نوبت و در شرایط بدون تنش بوده است. درحالیکه بیشترین میزان کلروفیل a و همچنین بیشترین پایداری غشاء با استفاده از میسیلیوم قارچ و در شرایط بدون تنش شوری و بیشترین محتوای نسبی آب برگ با یک نوبت استفاده از اسپور و بدون اعمال تنش شوری حاصل شد. به‌طورکلی و باتوجه‌به نتایج این آزمایش به نظر می رسد که استفاده از این قارچ برای تعدیل اثرات منفی تنش شوری قابل توصیه است و از بین تیمارهای مختلف قارچ کاربرد اسپور قارچ در دو نوبت قابلیت بیشتری در کاهش اثرات منفی تنش شوری دارد.

Effect of Piriformospora indica on reducing the negative effects of salinity stress in lemon balm (Melissa officinalis)

Lemon balm (Melissa officinalis), which belongs to the Lamiaceae family is one of the most important medicinal plants which is characterized by the smell of lemon. In order to study the symbiotic effects of Piriformospora indica (an endophytic fungus) on morphophysiologic characteristics of lemon balm under salt stress, an experiment was conducted in the research greenhouse of Malayer University in 2017 as a factorial based on the completely randomized design (CRD) with three replications. Experimental treatments were included various forms of P. indica (mycelium, spores application once, spores applications twice, and control) as the first factor and different levels of salinity (0 and 4 dS/m) as the second factor. Based on the results, the interaction of experimental treatments on plant height, root length, leaf dry weight, chlorophyll a, relative water content, membrane stability, and soluble protein content was significant. The highest amount of plant height, root length, and leaf dry weight was related to the treatment of spores applications twice without salinity stress. The highest amount of chlorophyll a and membrane stability observed in the mycelium treatment under control conditions. In general, according to the results of this experiment, it seems that the use of this fungus is recommendable to moderate the negative effects of salinity stress, and among the various treatments, spores applications twice has more ability to reduce the negative effects of salinity stress.