ارزیابی حکمروایی شهری پایدار در شهرهای کوچک مرزی(مطالعه موردی: شهر سردشت)

در حکمروایی مدرن، تغییر از ساختارهای مرکزی و سلسله‌مراتبی به سمت رویکردهای مشارکتی با سازمان‌های اجتماعی و نهادهای غیردولتی، که به توسعه پایدار شهری کمک می‌کنند، اهمیت دارد. در تحقیق حاضر، حکمروایی شهری به عنوان یکی از راهبردهای اساسی برای دستیابی به توسعه پایدار در شهر مرزی سردشت مورد بررسی قرار گرفته است. رویکرد جمع‌آوری داده‌ها، تعاملی و متمرکز بر دانش فنی، و استفاده از روش‌های تحلیلی، به‌کار رفته است. یافته‌های تحقیق به سه بخش تقسیم می‌شود: ابتدا شناسایی عوامل موثر در حکمروایی بر توسعه پایدار شهری با در نظر گرفتن 12 متغیر، سپس بررسی نقش این متغیرها در تحقق توسعه پایدار شهری از طریق روش تحلیل اثرات متقاطع، و در نهایت شناسایی پیشران‌های کلیدی تحقق‌پذیری توسعه پایدار با استفاده از روش دلفی آنی و اولویت‌بندی آن‌ها بر اساس اهمیت و عدم قطعیت. نتایج نشان می‌دهند که پنج متغیر اصلی شامل تشویق و ترغیب شهروندان به مشارکت، هماهنگی میان نهادهای شهری برای حل مسائل و اجرای پروژه‌ها، برگزاری جلسات عمومی جهت تبیین اقدامات عمومی، همسوسازی بین سازمان‌های شهری مختلف در اداره شهر، و ارتباط مدیران شهری با نهادهای علمی و دانشگاهی به‌عنوان موثرترین متغیرهای تاثیرگذار بر روند توسعه پایدار در منطقه مرزی سردشت شناخته شده‌اند. تحلیل سناریوهای توسعه پایدار در چارچوب حکمروایی شهری نشان می‌دهد که احتمال وقوع وضعیت‌های بحرانی در آینده توسعه پایدار در شهر مرزی سردشت بیشتر است.

assessment of sustainable urban governance in small border cities(case study of sardasht city)

in modern governance, there is a shift from centralized and hierarchical structures towardsparticipatory approaches involving social organizations and non-governmental entities, whichcontribute to sustainable urban development. this study specifically examines urban governance asa fundamental strategy for achieving sustainable development in the border city of sardasht. theapproach employed includes data collection, interactive engagement focused on technicalknowledge, and the use of analytical methods. the research findings are categorized into three parts:initially identifying the influential factors in governance affecting sustainable urban development,considering 12 variables; subsequently assessing the role of these variables in achieving sustainableurban development through cross-impact analysis; and finally identifying key drivers of sustainabledevelopment feasibility using the delphi method for prioritization based on significance anduncertainty. the results indicate that five main variables—encouraging citizen participation andresponsibility, coordination among urban entities in problem-solving and project implementation,organizing public sessions to outline public actions, harmonizing diverse urban organizations in cityadministration, and fostering communication between city managers and academic institutions—arerecognized as the most influential factors shaping the process of sustainable development in theborder region of sardasht. analysis of sustainable development scenarios within the framework ofurban governance reveals a higher likelihood of critical situations arising in the future of sustainabledevelopment in the border city of sardasht..